Προσευχής σημαίνει η ώρα
κι η καρδιά ας πλημμυρίσει
απ’ αγάπη στους Πατέρες,
τους τεχνίτες του φωτός.
Γλυκοφέγγει και τ’ αστέρια
απ’ τα ύψη ξεκινούνε
και με χάρη μάς καλούνε
εις της γνώσης την γιορτή.
Τρεις μεγάλοι μας φωστήρες
στου φωτός σας το βασίλειο
πάρτε την θερμή φωνή μας
που πετά και σας ζητεί.
Η ατέλειωτή σας λάμψη
μας μιλάει στις καρδιές μας
και μας δίνει φως και γνώση
και γαλήνη στην ψυχή. (2)
κι η καρδιά ας πλημμυρίσει
απ’ αγάπη στους Πατέρες,
τους τεχνίτες του φωτός.
Γλυκοφέγγει και τ’ αστέρια
απ’ τα ύψη ξεκινούνε
και με χάρη μάς καλούνε
εις της γνώσης την γιορτή.
Τρεις μεγάλοι μας φωστήρες
στου φωτός σας το βασίλειο
πάρτε την θερμή φωνή μας
που πετά και σας ζητεί.
Η ατέλειωτή σας λάμψη
μας μιλάει στις καρδιές μας
και μας δίνει φως και γνώση
και γαλήνη στην ψυχή. (2)
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Τραγουδάει η πολύ αξιόλογη Παιδική Χορωδία του Λαυρίου "Animus". Μουσική: W.A.Mozart. Προσαρμογή στίχων: Μαρία Ιωαννίδου. Δ/νση Χορωδίας:Θοδωρής Κωνσταντόπουλος.
Ευχαριστούμε τον συνάδελφο που μας ενημέρωσε για το όμορφο αυτό βίντεο και το τραγούδι.
Το αρχικό κείμενο του τραγουδιού, που υπάρχει και στο αρχείο κειμένου ΕΔΩ, είναι το εξής:
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΩΡΑ
Προσευχής σημαίνει η ώρα
κι η καρδιά ας ξεχειλίσει,
απ’ αγάπη στον Πατέρα
τον τεχνίτη του παντός.
Γλυκοφέγγει και τ’ αστέρια,
απ’ τα ύψη ξεκινούνε
και με χάρη μας καλούνε,
στης ψυχής την εορτή.
Παντοδύναμε Θεέ μου,
στου φωτός Σου το βασίλειο
δέξου τη θερμή φωνή μου
που πετά και Σε ζητεί.
Η δική Σου θεία λάμψη
ας φωτίσει την ψυχή μου
κι η γαλήνη την καρδιά μου
που βαθιά Σ’ ευγνωμονεί.
Το αρχικό κείμενο του τραγουδιού, που υπάρχει και στο αρχείο κειμένου ΕΔΩ, είναι το εξής:
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΩΡΑ
Προσευχής σημαίνει η ώρα
κι η καρδιά ας ξεχειλίσει,
απ’ αγάπη στον Πατέρα
τον τεχνίτη του παντός.
Γλυκοφέγγει και τ’ αστέρια,
απ’ τα ύψη ξεκινούνε
και με χάρη μας καλούνε,
στης ψυχής την εορτή.
Παντοδύναμε Θεέ μου,
στου φωτός Σου το βασίλειο
δέξου τη θερμή φωνή μου
που πετά και Σε ζητεί.
Η δική Σου θεία λάμψη
ας φωτίσει την ψυχή μου
κι η γαλήνη την καρδιά μου
που βαθιά Σ’ ευγνωμονεί.
Καντήλι μου μονάκριβο
ψηλά πού σπινθηρίζεις
ποιός οὐρανός σοῦ δίνει φῶς
κι ἐλπίδα μέ γεμίζεις;
Ἐλπίδα πού μέ δάκρυα
καἰ πόθους τήν ποτίζω
Πίστης κι Ἀγάπης τόν καρπό
στό βιό μου νά θερίζω.
Καντήλι φωτοστέφανο
σάν μέρα τοῦ Ἀπρίλη
μοιάζεις σάν ὄρθρου ξαστεριά
πορφυρωμένο δείλι.
Καντήλι εἰρηνόμορφο
ἀκύμαντο λιμάνι
ἀπ’ τήν ἐλιά παίρνεις τροφή
καί διώχνεις τό σκοτάδι.
Καντήλι φωτοπρόσωπο
καί Παναγιά Μητέρα
σάν ἀντικρύζω τό Σταυρό
γλυκειά περνᾶ ἡ ἡμέρα.
Σάν ἀντικρύζω τό Χριστό
μύριο τραυματισμένο
γιά μένα φώναξες «διψῶ»,
Θεέ μου, σέ προσμένω.
Καί στή δική μου τήν καρδιά
ν’ ἀνάψεις τό Καντήλι
μέ τῆς Ἀγάπης τή φωτιά
Φῶς παίρνοντας νά δίνει.
ΚΑΝΤΗΛΙ γιά προσκέφαλο
βάλτε μου σάν πεθάνω
θἆν’ τῶν ματιῶν μου ἡ χαραυγή
ἀπ’ ἕναν κόσμον ἄλλον.
Κατεβάστε το τραγούδι από ΕΔΩ.
Ακούστε άμεσα το τραγούδι πατώντας το πλήκτρο της αναπαραγωγής παρακάτω:
Το ποίημα είναι του Αρχιμανδρίτη π. Ευσεβίου Δ. Κόκκορη, Ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος, από το πολύ αξιόλογο βιβλίο του "Σταγόνες Ύδατος". Μελοποίηση: Α. Μεθόδιος.
Το ποίημα είναι του Αρχιμανδρίτη π. Ευσεβίου Δ. Κόκκορη, Ιεροκήρυκος της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος, από το πολύ αξιόλογο βιβλίο του "Σταγόνες Ύδατος". Μελοποίηση: Α. Μεθόδιος.
Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και σβήνεται και χάνεται ο παλιός.
Μαζί του να σβηστούν κι όλοι οι πόνοι,
το δάκρυ μας, η λύπη ο στεναγμός.
Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και λάμπει ο σκοτισμένος ουρανός.
Μ' ελπίδες ο Θεός να τον χρυσώνει
και να'ν' ευτυχισμένος και καλός.
Ελάτε, να γυρίσουμε και πάλι
στην πίστη του Χριστού σαν αδελφοί,
κι ο χρόνος ο καινούριος θα μας βγάλει
στης δόξας την ολόφωτη μορφή.
Χριστέ, μεγαλοδύναμε Θεέ μας,
Χριστέ γεμάτ' αγάπη και στοργή,
χαρούμενο το χρόνο χάρισέ μας
και στείλε την ειρήνη σου στη γη!
Το ποίημα είναι του Γ. Βερίτη. Μελοποίηση-ενορχήστρωση: Α. Μεθόδιος. Τραγουδάει η μαθήτρια Μ. Μ.
και σβήνεται και χάνεται ο παλιός.
Μαζί του να σβηστούν κι όλοι οι πόνοι,
το δάκρυ μας, η λύπη ο στεναγμός.
Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και λάμπει ο σκοτισμένος ουρανός.
Μ' ελπίδες ο Θεός να τον χρυσώνει
και να'ν' ευτυχισμένος και καλός.
Ελάτε, να γυρίσουμε και πάλι
στην πίστη του Χριστού σαν αδελφοί,
κι ο χρόνος ο καινούριος θα μας βγάλει
στης δόξας την ολόφωτη μορφή.
Χριστέ, μεγαλοδύναμε Θεέ μας,
Χριστέ γεμάτ' αγάπη και στοργή,
χαρούμενο το χρόνο χάρισέ μας
και στείλε την ειρήνη σου στη γη!
Κατεβάστε το τραγούδι από ΕΔΩ.
Ακούστε άμεσα το τραγούδι πατώντας το πλήκτρο της αναπαραγωγής παρακάτω:
Το ποίημα είναι του Γ. Βερίτη. Μελοποίηση-ενορχήστρωση: Α. Μεθόδιος. Τραγουδάει η μαθήτρια Μ. Μ.
(Στο τραγούδι έγινε περαιτέρω επεξεργασία κυρίως στην μίξη ήχου, και το καινούριο αρχείο mp3 ξαναανέβηκε εδώ, τον Ιανουάριο του 2013)
Ὅλα τ' ἄνθη, ποὺ προβάλλουν,
ὄταν ὁ καιρὸς τους φτάση,
ὅλα τὰ πουλιά, ποὺ ψάλλουν
μὲς στα φυλλωμένα δάση,
ὅλα ὁ καλὸς Θεός,
ὁ Θεὸς τὰ ἔχει πλάσει.
Τὰ ψηλὰ βουνά, ποὺ ζοῦνε
τ' ἄγρια θεριὰ κρυμμένα,
τὰ λιβάδια, ποὺ βοσκοῦνε
τόσ' ἀρνάκια χαϊδεμένα,
ὅλα ὁ καλὸς Θεός,
ὁ Θεὸς τά 'χει πλασμένα.
Τὰ ρυάκια ὅπου χύνουν
τὴ δροσιά τους δράμι δράμι,
τοὺς ὠκεανοὺς ποὺ πίνουν
κάθε λίμνη καὶ ποτάμι,
ὅλα ὁ καλὸς Θεός,
ὁ Θεὸς τὰ ἔχει κάμει.
Καὶ τὸν ἥλιο, ὅπου χάρη
καὶ ζωὴ σκορπᾶ στὴ φύση,
καὶ τῆς νύχτας τὸ φεγγάρι
καὶ τ' ἀστέρια μὲς στὴν κτίση,
ὅλα ὁ καλὸς Θεός,
ὁ Θεὸς τὰ ἔχει κτίσει.
Γι' ἀυτὸ πρέπει κάθε στόμα
νὰ τοῦ πέμπη εὐγνωμοσύνη,
ἐπειδὴ ψυχὴ καὶ σῶμα
κι ὀμορφιὰ καὶ γεροσύνη,
ὅλα ὁ καλὸς Θεός,
ὁ καλὸς Θεὸς τὰ δίνει.
Ὅλα τ' ἄνθη, ποὺ προβάλλουν,
ὄταν ὁ καιρὸς τους φτάση,
ὅλα τὰ πουλιά, ποὺ ψάλλουν
μὲς στα φυλλωμένα δάση,
ὅλα ὁ καλὸς Θεός,
ὁ Θεὸς τὰ ἔχει πλάσει.
Τὰ ψηλὰ βουνά, ποὺ ζοῦνε
τ' ἄγρια θεριὰ κρυμμένα,
τὰ λιβάδια, ποὺ βοσκοῦνε
τόσ' ἀρνάκια χαϊδεμένα,
ὅλα ὁ καλὸς Θεός,
ὁ Θεὸς τά 'χει πλασμένα.
Τὰ ρυάκια ὅπου χύνουν
τὴ δροσιά τους δράμι δράμι,
τοὺς ὠκεανοὺς ποὺ πίνουν
κάθε λίμνη καὶ ποτάμι,
ὅλα ὁ καλὸς Θεός,
ὁ Θεὸς τὰ ἔχει κάμει.
Καὶ τὸν ἥλιο, ὅπου χάρη
καὶ ζωὴ σκορπᾶ στὴ φύση,
καὶ τῆς νύχτας τὸ φεγγάρι
καὶ τ' ἀστέρια μὲς στὴν κτίση,
ὅλα ὁ καλὸς Θεός,
ὁ Θεὸς τὰ ἔχει κτίσει.
Γι' ἀυτὸ πρέπει κάθε στόμα
νὰ τοῦ πέμπη εὐγνωμοσύνη,
ἐπειδὴ ψυχὴ καὶ σῶμα
κι ὀμορφιὰ καὶ γεροσύνη,
ὅλα ὁ καλὸς Θεός,
ὁ καλὸς Θεὸς τὰ δίνει.
Κατεβάστε το τραγούδι από ΕΔΩ.
Ακούστε το τραγούδι πατώντας το πλήκτρο της αναπαραγωγής παρακάτω:
Το τραγούδι είναι ποίημα του Γεωργίου Βιζυηνού (1849-1896). Μελοποίηση-ενορχήστρωση: Α. Μεθόδιος. Τραγουδάει ο μαθητής Ν. Μ. Διατηρήθηκε το πολυτονικό σύστημα και η παλιά ορθογραφία του ποιήματος.
Ὁ ἀφηνιασμένος ὄχλος τὸν προστάζει
νὰ φέρη τὸν σταυρὸ τοῦ Ἰησοῦ στὸν ὦμο.
Μετρῶντας τὸν ἀμέτρητο τὸ δρόμο
τρέμουν τὰ γόνατά του, ὁ ἱδρώς του στάζει.
Ἀγκομαχᾶ, τὰ κόκκαλά του τρίζουν,
σὰ νὰ σηκώνη ἀσήκωτο μολύβι,
σὰ να σηκώνη βράχο σκύβει, σκύβει
κι ἀυτοὶ τὸν σπρώχνουν, τὸν γελοῦν, τὸν βρίζουν.
Κι αὐτοὶ γελοὺν κι ἐκεῖνος κρυφοκλαίει,
καὶ μόνον ὁ κατάδικος, σιμά του
βαδίζοντας τὸ δρόμο τοῦ θανάτου
τὸν συμπαθεῖ, τὸν συμπονεῖ, τοῦ λέει:
-Βαρύς, δυστυχισμένε εἶν' ὁ σταυρός μου,
βαρύς! Ξέρεις μὲ τί εῑναι φορτωμένα
τὰ ξύλα του ποὺ θὰ δεχτοὺν ἐμένα;
Μ' αἰώνων ἁμαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
νὰ φέρη τὸν σταυρὸ τοῦ Ἰησοῦ στὸν ὦμο.
Μετρῶντας τὸν ἀμέτρητο τὸ δρόμο
τρέμουν τὰ γόνατά του, ὁ ἱδρώς του στάζει.
Ἀγκομαχᾶ, τὰ κόκκαλά του τρίζουν,
σὰ νὰ σηκώνη ἀσήκωτο μολύβι,
σὰ να σηκώνη βράχο σκύβει, σκύβει
κι ἀυτοὶ τὸν σπρώχνουν, τὸν γελοῦν, τὸν βρίζουν.
Κι αὐτοὶ γελοὺν κι ἐκεῖνος κρυφοκλαίει,
καὶ μόνον ὁ κατάδικος, σιμά του
βαδίζοντας τὸ δρόμο τοῦ θανάτου
τὸν συμπαθεῖ, τὸν συμπονεῖ, τοῦ λέει:
-Βαρύς, δυστυχισμένε εἶν' ὁ σταυρός μου,
βαρύς! Ξέρεις μὲ τί εῑναι φορτωμένα
τὰ ξύλα του ποὺ θὰ δεχτοὺν ἐμένα;
Μ' αἰώνων ἁμαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου.
Κατεβάστε το τραγούδι από ΕΔΩ.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
Ποίηση: Ιωάνης Πολέμης (1862-1924). Μελοποίηση-ενορχήστρωση: Α. Μεθόδιος. Τραγουδάει η Αλεξανδρίνα Ραφτάκη. Διατηρήθηκε η παλαιά ορθογραφία του ποιήματος και το πολυτονικό σύστημα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)