Όμορφα που’ ναι τα βουνά
όμορφοι που’ ν’ οι κάμποι
ολόδροσα τη χαραυγή
ολόγλυκα το βράδυ.

Ώρες αλλάζουν ομορφιές
ώρες και τα στολίδια
ώρες γελούν και χαίρονται
στου ήλιου τα παιχνίδια.

Αχ! να ‘τανε να μπόραγα
εκεί να ζούσα πάντα
που κελαηδούνε τα πουλιά
βουίζουν τα πλατάνια.

Να με ξυπνά κάθε πρωί
ο κούκος μες τ’ αλώνια
και τα βαθιά χαράματα
γλυκά - γλυκά τ' αηδόνια

Έχει ο Θεός εκεί ψηλά
τον άϋλό Του θρόνο
εκεί ψηλά να ζω κι εγώ
χωρίς καημό και πόνο.

Και μια να λέω προσευχή
σ’ Αυτόν που τα ‘χει πλάσει.
Θεέ μου πόσο όμορφη
την έκανες την πλάση. (2)



Ευχαριστούμε τη συνάδελφο που μας έστειλε το σχετικό αρχείο.