Σε φουντωμένο δένδρου κλωνάρι
Κάθεται σπίνος και κελαηδεί,
Τόσην ακούει τέχνη και χάρη
Και πλησιάζει ένα παιδί
(Τόσην ακούει τέχνη και χάρη
Και πλησιάζει ένα παιδί).

«Σπίνε μ’ αρέσει το ψάλσιμό σου,
Όλα τα λέγεις, όλα καλά!
Μα ποίος είναι διδάσκαλός σου
Που σου μαθαίνει το ΔΙ-ΓΑ-ΒΟΥ-ΓΑ;
(Μα ποίος είναι διδάσκαλός σου
Που σου μαθαίνει τα μουσικά;)»

«Μάθε παιδάκι, διδάσκαλός μου
Που μου μαθαίνει τη μουσική
Είναι ο Πλάστης όλου του κόσμου,
Η εύνοιά Του η πατρική
(Είναι ο Πλάστης όλου του κόσμου,
Η εύνοιά Του η πατρική)».